1. Örgelvörspöll
2. Wilkummenswoart (Albert Rötterink van’n Groafschupper Plattpr. Kring)
3. Iengangswoart (ÖP Schüürhuis)
4. Psalm 103: Lobsinge Gott met alle diene Krachten (Verse 1 – 3)

1. Lobsinge Gott met alle diene Krachten,
mien' Geest, sien Lob bint alltied mien' Ambachten.
O bet em an, sien Nam is Majestät.
Lobsinge Gott, o ehr em, miene Seele!
He sörgt getreu, dat dij gin Gutes feele.
Vergett em nich, de dij döer Huld verhögt.

2. Pries em! He lööt vöar em dij Gnade finnen,
en he vegeff dij alle diene Sünden.
He helpt dij up, dat diene Kraunkhäit heelt.
Joa, he erlöst dien Lewen van't Vedarwen,
sett' ouns up'n Tron as wann' wij siene Arwen,
en siene Haund ouns Gnad üm Gnad todeelt

3. Daunk em, de dij met Broat denn Hunger stillet,
de Jugend dij up't Oller noch vernijet!
Geff dij, nett as denn Adler Kracht en Moot.
He läit de, de Gewäilt en Unrecht lie'n mött'
statt Kummer hebbt se Bliedschup, könnt sick freuen,
Gott meent't doch met de Armen alltied good!

5. Offkünnigungen (Pestor Bergholz)

6. Leed: Gott ouns Gott wij roopt dij to
(EG 331, Verse 1 – 4)
Verse ien' Wessel, de Gemeende beginnt

Gemeende:
1. Gott ouns Gott wij roopt dij to,
höar ouns beden, höar ouns singen.
Vöar dij stoa wij, kläin en groot,
all ouns Daunkschüild dij to brengen.
Soa du was vöar lange Tied,
soa bliffs du an ounse Sied.

Chor:
2. Alles wat dij priesen kann,
all de Engel hoch doar bowen,
stemmt met ouns dat Daunkleed an,
dij alleen met Eär’ to loben.
All dien Volk böagt sick vöar dij,
böag ock du dij heär to mij.

Gemeende:
3. Groot bis du, Gott Zebaoth,
Woar is soa een Gott to finnen?
Stees ouns bij in all ouns Noat,
Maaks ouns frij van Schüld en Sünden.
Dij höart Daunk un Eär alleen,
loat ouns nich velöaren ween.

Chor:
4. Heer, erbarm, erbarme dij,
loat dien Gnade bij ouns doch stoan.
Dien Erbarmen bliff bij mij
at de Mäinschen all’ willt weggoan:
Loat ouns nich velöaren ween,
anners stoa wij heel alleen.

7. Heidelberger Kathechismus, Froage 32 (ÖP Schüürhuis)

Men woarüm wöss du 'nen Christ nömd?

Antwoart: (Gemeende alltohoape)
Doarüm, dat ick döar denn Gloawen een Lidd Christi bin
en doardöar an siene Salbung Andeel hebbe,
doarmet ock ick sienen Namen bekenne
en mij em to een lewend Daunkopper häingewe
en met'n frij Geweeten in dit Lewen
tegen de Sünde en denn Düwel kibbele
en doarnoa in Ewigkäit
met em ower allet Lewen regeäre.
8. Chor (Stay with me)
9. Lesen (Poater Norbert)
ut 1. Petrus 2, Verse 1 bis 10

10. Iengaungsgebett (Pestor Bergholz)
11. Leed: Bij dij Jesus, will ick bliewen
(EG 406, Verse 1 - 4)
Diakonieopper wodd ingattert

1. Bij dij Jesus, will ick bliewen,
dij to Deenst un Willen stoan.
Nicks sall mij van dij verdriewen,
will up dijn Weg alltied goan.
Du brengs Leewen in mijn Leewen,
Hoppen, Gloawen, Moot un Sinn.
Alltied bliew ick dij ergewen.
Met dij bin ick, wat ick bin.

2. Wat kann ick wall better packen,
as dijn Hand, Heer Jesus Christ?
Heff denn Himmel föarr mij loaten,
heff em hier föar mij toorüst.
Kann ick eenfacher wall wandern,
as met dij, du Mäinsch un Gott?
Geff't wall in de Welt 'nen Annern,
de soa trösten kann in Noat?

3. Woar iss soa een' Heer te finnen,
de wat Jesus doan heff, dött;
de mij frijmaakt van mijn' Sünden,
un in Schuldnoat bij mij steet?
Sall ick dann nich too em hören,
de sijn Leewen föar mij gaff?
Sall ick sööken nich denn Hafen,
de mij upnemp: Leef üm Leef ?

4. Joa, Heer Jesus, bij dij blief ick,
soa in Noat un soa in Freud
Bij dij blief ick, dij verschriev ick
mij föar Tied un Ewigkäit.
Un at kump mijn leste Stunde,
un de Welt mott in't Gericht,
goa ick haundfast an dij bünnen,
soa in'n Düüstern, soa int Lecht.

12. Preeke, Psalm 148 (ÖP Schüürhuis)

13. Chor

14. Föarbiddengebett

15. Leed: Eens dat wäinsch ick mij föar alles anner
(EG 554, Verse 1 - 3)

1. Eens dat wänsch ick mij föar alles anner,
dat ick stark bin, froo en laat,
üm getrost döar Düsternis to wandern,
enn Eens alltied föar mij hat:
Faste hebb de lewe Mann ien't Oage
de met Zittern en met Doadsgeploage
up sien Antlitz daale sünk,
en den Kelch van Gottsvaa drünk

2. Alltied sall et mij föar Oagen stoane,
wo gedüllig he et drög,
wat man so erbärmlik em andoane
wo man em ant Krüüs doar slög.
Starwend heff he ock um mij noch rüngen,
miene Schuld en mienen Schrick bedwüngen,
en dann ock an mij noch dacht
as he rööp: Et is vullbracht!

3. Joa, mien Jesus, loat mij noit vergetten,
miene Schuld en diene Huld,
As ick ien de Düsternis hebb setten,
hass du noch met mij Geduld.
Wo 'nen Herder an sien Schoap all dacht heff,
lange föar et up sien Roopen acht geff,
hess du all föar miene Tied
mij de Weg noa Gott verblied't.

16. Gebett: Ounse Vader, de du bis ien'n Himmel
(all tohoape, soawiet at et geet, stoat't alle up)

Ounse Vader, de du bis ien’n Himmel,
häiligt wött dien'n Nam'.
Dien Riek sall kummen,
alles sall geböaren, watt die'n Will'n is,
ien'n Himmel en up Erden.
Ouns daangsche Broat geef ouns vandage,
enn v'geef ouns ounse Schould,
nett as wij ock v'gewen söllt,
de ouns wat schüllig bint.
En läi' ouns futt van alle Leepichkäit,
en geef, dat wij ginn Kwoat möögt doon,
want dien is dat Riek, en de Kracht
en de Heerlikkäit, ien Ewigkäit.
Amen!

17. Leed: Kumm Heer, segne ouns (EG 170, Vers 1)

1. Kumm Heer, segne ouns, loat ouns bij dij bliewen,
en loat ouns, o Heer, nich ut’n anner driewen.
Wij binnt nich alleen, loat to alle Tieden,
up ouns Freud‘ en Lieden, Heer die’n Segen ween.

18. Segen

19. Leed: EG 170, Verse 2 un 3 (Gemeende bliff stoan)

2. Kinn een kann alleen fastholl’n Gott sien’n Segen.
Meär as nöarig is, geff Gott allerwegen.
Wenn wij ounsen Feind geärn bij Tied weär good sint,
helpen, de ien Noat bint, ouns dien’n Segen schient.

3. Freeden gaffs du all, Freeden mött noch wönnen,
wu du toseggt hess: Ouns tot Wohl up Eärden.
Help, dat wij em doot, wat wij all könnt gewen.
De mett Troanen säijet, rösten söllt ien Fred’n.

20. Örgelspöll to’n Utgaunk en Kollekte